Şehit Yasin Yılmaz’ın Son İşi Evlenen Bir Çifte Tül Dikmek Oldu
Ankara-Kazan’daki bir markette işçi olarak çalışan 35 yaşındaki Yasin Yılmaz, 15 Temmuz gecesi çalan telefonuyla uyandı. Hainlerin karargahı Akıncılar Üssü’nden jetlerin kalkışını engellemek için yollara düştü.
Kazanlılarla birlikte darbecilere karşı direnirken, açılan ateşte şehit düştü. Ek iş olarak evinde terzilik de yapan Yılmaz, düğüne hazırlanan bir çiftin perdelerini dikmişti. İşte, eşi Güldane Yılmaz’ın ağzından bir kahramanın portresi:
“22.00 sularında eve geldi. O gün çok yorulmuştu, hemen uyudu. Ben de TV’de darbeye ilişkin haberleri gördüm. Eşimin telefonu çalmaya başladı. Birçok kez aranmıştı. Telefonu sessize aldım. Uykudayken, çalan telefonu duymayan eşim sessize ayarladığım telefonu birdenbire duydu ve uyandı. Arkadaşı ile konuştu. Normalde hemen uykudan kalkmazdı, hemen doğruldu, ‘vatan elden gidiyor, ben burada yatıyorum’ diyerek belediyenin önüne gideceğini söyledi.”
“Beyaz gömleğini, mavi pantolonu giydi. Evden çıkarken ‘ne kadar yakışıklı olmuşsun’ dedim. Hainlerin attığı kurşun boynuna isabet etmiş ve şehit olmuş. O gün kayınvalidem, görümcelerim bizde kalmıştı. Ben Yasin gelirse evde birileri var diye uyudum. Kayınvalidem bir ara yanıma geldi ‘Yasin gelmedi, merak ettim’ dedi. 45 dakika aralıksız aradım ama ulaşamadım. Arkadaşlarını arayarak Yasin’i sordum ama ambulansta olduğunu, haberi olmadığını söyledi. Hastaneye gittim. Şehit olduğunu öğrendik. Oğluma babasının vatan uğruna şehit olduğunu söyledim. Son zamanlarda sürekli yanaklarımdan öpüyordu. Eşim evde terzilik de yapıyordu. Evimizin bir köşesini atölye yapıştık, çok çalışan biriydi. Şehit olmadan iki gün önce de yeni evlenecek çiftin evinin perdesini dikmiş, hazırlamıştı. Cumartesi günü takacaktı. Takamadı. Evlenecek çifti aradım yaşananları anlattım, gelip perdelerini almalarını söyledim. ‘Bizim cenazemiz var, sizin düğününüz var’ dedi. Genç çifti gözyaşları içinde perdeleri almaya geldi.”
Metnin orijinal ve tam halini kaynağından okumak için tıklayın
