Kanseri Yenen Mucip Arıgan Darbeci Kurşunuyla Şehit Oldu
FETÖ’nün ihanet girişimine karşı vatan mücadelesi verirken şehit olan 32 yaşındaki Mucip Arıgan’ın hikâyesi yürekleri dağladı
Yıllarca kanserle mücadele etmiş, 6 ay önce kanseri yenip yepyeni bir sayfa açmıştı Ankaralı Mucip Arıgan. Ertelediği onlarca hayalini yaşayacaktı ancak FETÖ ihaneti hayatını çaldı. Kanlı gecede şehit oldu. Geriye ise 33 gündür mezarı başında ‘evlat nöbeti’ tutan acılı bir anne bıraktı.
ÖLÜM ONA YAKIŞMADI
Karşıyaka Mezarlığı’nda evladının mezarı başında konuştuğumuz emekli öğretmen anne Saliha Arıgan (56), “Kanserin elinden çekip aldım ancak darbeci kurşunundan koruyamadım, ölüm ona yakışmadı” dedi. Arıgan, “Akşam eve gelirken tinerciler tarafından katledilen eşimden sonra evlatlarıma ben baktım, büyüttüm. Kolon kanseri oldu. Defalarca ameliyat geçirdi. 6 ay önce temiz raporu aldı, 4 yılın ardından kanseri yendi. Çok mutluydu ‘anne şimdi yaşama zamanı’ diyordu. Evladım kanserden kurtuldu, kanserin izi geçmeden darbeci kurşunlarıyla şehit oldu. Oğlumu son kez kokladım, ona daha doyamamıştım” diye konuştu.
VATAN SANA CANIM FEDA
Kanlı gecede oğlu ile yaptığı son telefon görüşmesini de anlatan anne Arıgan o anları şöyle anlattı: “Darbe girişimini duydu, hemen evden çıktı. Üç kez aradı bizi ‘Genelkurmay’a gidiyorum’ dedi. Oraya gidince tankların insanları ezdiğini, helikopterlerin vurduğunu söylüyordu telefonda. Bir ara şahadet getirdi, telefon kesildi, vurulduğunu anladım. Gece 01.30’dan itibaren oğlumu aradım, yürüye yürüye gitmediğim hastane kalmadı. Ayaklarım kanlar içerisindeydi, hiçbir yerde bulamadım. Son bir umut, istemeyerek de olsa Adli Tıp’a geldim, çok dua ettim orada olmaması için. Ayaklarım gitmiyor, tüm vücudum titriyordu kesik bir sesle oğlumun adını verdim, bir görevli yanıma yanaştı ‘Teyzecim başınız sağ olsun’ deyince bayılmışım.”
BİTMEYECEK EN ACI BEKLEYİŞ
“Dayanamıyorum yüreğim yanıyor” diyen acılı anne, oğlunu şehit verdiği kanlı 15 Temmuz gecesinden bugüne Mucip’in mezarı başından ayrılmıyor. Arıgan “Şimdi sabah çıkıp akşama kadar mezarlıkta oğlumla vakit geçiriyorum, konuşuyorum, özlemimi gideriyorum. Ömrüm yettiğince, ayaklarım bedenimi taşıdığı sürece ona geleceğim. Evlat nöbetim son nefesime kadar sürecek onu bırakamam. Ben kanserden çekip almıştım ancak darbeci kurşunları öldürdü onu” dedi. Acılı anne oğlunun adının ikamet ettikleri sokağa verilmesini istedi.
Metnin orijinal ve tam halini kaynağından okumak için tıklayın
